دلاور زند: زندگی پرماجرای لطفعلیخان

روزی یکی از بازاریان کرمان که روضه خوانی ِ سالانه داشت، علما ی شهر را به روضه فراخوانده بود و علما همه در رده ای خاص نشسته بودند و ملا محمد تقی هم در میان آنان بود. در این هنگام مشتاق علیشاه بی خبر وارد شد و در زاویه ای مقابل او نشست. هنگامی که سفره گستردند ملا محمد تقی دست به سفره دراز نکرد و به پیروی از او، دیگر علما هم دست نزدند. صاحب مجلس که مردی متدین بود، ناراحت شد و سبب را پرسید و در ضمن اشاره کرد که تمام مخارج سفره از کسب حلال به دست آمده و ذره ای ناحق در آن نیست.
ملامحمد تقی ضمن تأیید گفته ی میزبان، به مشتاق علیشاه اشاره کرد و گفت:« قرار نبود که درویش بر سر این سفره باشد و اکنون می بینیم که هست!»
مشتاق علیشاه با شنیدن این سخن نگاه نافذ و معنی داری به ملا محمد تقی انداخت و گفت:
« حاجی، اگر سفره ی مولاست که درویش و غیر درویش ندارد!» پس آنگاه برخاسته، مجلس را ترک نمود. او رفت اما تأثیر آن نگاه در ملا محمد تقی به ژرفا باقی ماند، آنگونه که وی عبای خود را برداشت و در پی مشتاق روانه شدو در اول کوچه ی «ماهانی» او را دید که بر سر گوری نشسته و سر در خویش فرو برده است. هرچه اصرار ورزید، درویش باز نگشت، اما از آن لحظه به بعد ملا محمد تقی دگرگون شد، شیدا و شیفته شد،دیوانه ی عشق شد، تغییر مسلک داد، به راه عرفان افتاد، نام خود را به «مظفر علیشاه» گردانید و حتا دیوان شعر خود را نیز به نام مرشد خود « دیوان مشتاق» نامید.
اما از آن طرف هر چند که پیروان مشتاق رو به افزونی می گذاشتند، بر تعداد دشمنان او هم که در صدد قتلش بودند، اضافه می شدند که در صدر آنان ملا عبدالله نامی بود که مجتهد شهر بود و از همه گردنکش تر و خونی تر می نمود و هر دم درپی بهانه می گشت تا اینکه روز بیست و هفتم ماه رمضان ۱۲۰۶قمری، هنگامی که بر منبر بود، مشتاق علیشاه وارد شد و در گوشه ای به عبادت مشغول گشت. ملا عبدالله چون شنیده بود که وی قرآن را با نوای سه تار تلاوت می کند، از همان بالای منبر حکم به سنگسار کردن و قتل مشتاق علیشاه داد و خود پیش افتاد.
درویش را گرفتند و در مکانی که امروز شبستان مسجد جامع است، اما آن روز تلی بود به نام «تل خر فروشان» در گودال افکندند و به سنگ زدن پرداختند. یکی از مریدان مشتاق به نام جعفر خود را به روی او انداخت تا در امانش بدارد، اما به او نیز رحم نکردند و او هم کشته شد و ملا محمد تقی( مظفر علیشاه) زمانی رسید که کار از کار گذشته بود.
داستان تاریخی مرگ مشتاق علیشاه
دلیل مرگ = خواندن قران با سه تار
عاملان قتل = مجتهدان و علمای کرمان
دقیقا کجای داستان لطفعلی خان زند قرار داره ؟
والله اونی که از روی جای دیگش حرف میزنه شمایید البت چندان شما رو نمیشناسم و سریع قضاوت نمیکنم
ولی هزاران مورد دیدیم در زندگی که ظالمان تا اخرین نفس جانشان در خوشی بودن و مظلومان تا اخرین قطره خونشان در بدبختی
همین نمونه لطفعلی خان و اغا محمد خان یک نمونش بود جوان رشید را جوری شکنه کرد و کشت که حتی خود فتعلی شاهم رفتارشو نادرست دونست ..

پیام اقای khwanirath در بخش نظرات کتاب "مسئله حجاب" : اگر جمعیت ایران را ۸۴ میلیون بگیریم، بر سر حکم حجاب تا ۴۱ میلیون و ۹۹۹ هزار و ۹۹۹ نفر را می توان کشت! نه بر سر حکم حجاب، که بر سر تک تک قوانین قرآنی می توان چنین کرد. البته اگر بغی کرده باشند و مسلحانه (چه سلاح سرد و چه سلاح گرم) قیام کرده باشند. معترض ولی جای تنبه و هشدار دارد نه قتل.
به هر حال جمهوری اسلامی دو مزیت داشت، یکی حکم حجاب و دیگری مسئله فلسطین که آنچه که من در چند وقت اخیر دیده ام، فقط فلسطینش مانده
ببین من تو عمرم مسلمان افراطی دیدم ولی تو دیگه توفحه ای پیشنهادم مرجعه به ....
ولش کن اصلا
کلا این پیام شما رو هر کس ببینه از گفتمان عقلی و منطقی با شما منصرف میشه ..
۴۱ یک میلیون نفر رو میشه کشت ؟
صد رحمت بر استالین و مائو

شما هم دچار اشتباه نشید
خیوه و هرات هم هیچ وقت در زمان فتعلی شاه مال ایران نبود و نشد
لشکر کشی فتعلی به هرات با شکست مواجه شد
ابادانیم نشد کجا ابادانی شد
فقط قدرت خودشو مستحکم کرد
و شکم خودشو سیر کرد و البته یه چند صد تای زن هم گرفت ..
کلا قفقاز بعد از دومین پادشاه زند که اسمشو یادم نمیاد بعد اون دست ایران نبود
اغا محمد خانم که رفت گرجستان مردم بی نوای اونجا رو قتل عام کرد فتحی موفقیت امیز انجام نداد بلکه یه تصرف و کشتار چند ساعته انجام داد بعد برگشت ایران دقیقا پشت سرش روسا تا پشت دربازه تبریز اومدن ولی مرگ ملکشون باعث عقب نشینیشون شد و همچنان قفقاز مال ایران نبود
بعد اغا محمد خان مُرد خود اذربایجان دست به شورش برداشت و میخواست از قاجار مستقل بشه که فتعلی شاه سرکوبش کرد و بعدش جنگ با روس ها که با شکست مواجه شد ...
بلوچستان بیشتر در زمان ناصرالدین شاه مال ایران شد اونم با کمک انگلیس
شوخی ابادانی رو هم با ناصر نکن
طرف تو کشورش قحطی اومده بود خبر نداشت ...
وحدت ملی رو هم اگه دقیق و عادلانه بخوایم حساب کنیم در واقع کار رضا شاه بود ببین بعد خود ناصر الدین شاه قدرت شاهان قاجار بر مناطق مختلف و به خصوص مرزی ایران از بین رفته بود
لر و لک و کرد و عرب و ترکمن و بلوچ کلا خود مختار شدن کلا از زمان مشروطه تا خود حکومت پهلوی قاجار تبدیل شده بود به تهران و اصفهان و قزوین و قم و کاشان
و بر نقاط دیگر کنترلی نداشت این اواخر قاجار ماشالله خود تهرانم دست خارجی ها بود نه تنها تصرفش کردند بلکه حتی پست های اداریشم دست خارجی ها بود مثل شهربانی و پست و تلگراف و این چیزا رییس اینا کلا خارجی بودن ...

اره داش خیلی منطقه
زمین هم تخته عمرشم ۶ هزار ساله ..
ولی من که میدونم مشکل تو دین نیست
چیز دیگست